Projekt „Geografia oporu – wzajemnie powiązane przestrzenie kontestacji” finansowany jest ze środków Narodowego Centrum Nauki, w ramach grantu numer 2023/51/D/HS4/00190. Nasze badania dotyczą zjawiska społecznego oporu w kontekście przestrzeni, czyli miejsc, gdzie te działania się odbywają.
W naszym projekcie analizujemy współczesne formy oporu, zwłaszcza te, które łączą tradycyjne metody z nowymi technologiami. Dzisiejszy opór często wykorzystuje internet i cyfrowe narzędzia, co pozwala na tworzenie nowych form protestu – czasem hybrydowych, łączących przestrzeń fizyczną i cyfrową, a czasem odbywających się wyłącznie online. Pandemia COVID-19, która zmusiła wiele osób do przeniesienia swoich działań do internetu, przyspieszyła rozwój cyfrowych form protestu, nawet w grupach wcześniej wykluczonych z cyfrowego świata.
Celem naszego projektu jest zbadanie, jak przestrzeń – zarówno fizyczna, jak i cyfrowa – wpływa na protesty, a także jak protesty wpływają na nasze postrzeganie przestrzeni. Zastanawiamy się, w jaki sposób miejsce protestu wpływa na liczbę uczestników i ich działania, a także, jak technologie cyfrowe, takie jak internet i urządzenia mobilne, zmieniają relacje między protestującymi a miejscem ich działań. Interesują nas również protesty odbywające się w wirtualnych światach, na przykład w grach komputerowych.
W naszym badaniu zamierzamy połączyć dwie dziedziny wiedzy: geografię protestu i geografię cyfrową. Aby to osiągnąć, planujemy m.in. analizę dokumentów, stworzenie internetowej mapy protestów, badania ankietowe, analizę materiałów wizualnych (np. zdjęć i filmów) oraz przeprowadzenie wywiadów. Projekt ten wypełnia lukę w badaniach nad cyfrowymi aspektami oporu, które często są badane osobno od tradycyjnych form protestu. W naszych badaniach chcemy pokazać, że w dzisiejszym świecie te dwa aspekty są ze sobą nierozerwalnie związane, zwłaszcza po doświadczeniach związanych z pandemią, które stworzyły nowe formy oporu, takie jak manifestacje w samochodach czy zlokalizowane całkowicie online.